Τρίτη 11 Μαρτίου 2008

ημέρα της γυναίκας, μια αλλη οπτική

παγκόσμια ημέρα των θηλαστικων...ή καλυτερα των μαρσιποφορων
καθε τετοια μερα αισθανομαι λες κ κουβαλαω τα στηθια των αγελαδων που ειναι ετοιμα να ταισουν την μιση ανθρωποτητα κ εχω δικαιωματα προς ...προφυλαξη οπως το κυπριακο γαιδουρι,

την ώρα που όλες οι κοπέλες ολων των ηλικιών βγαίνουν να γλεντήσουν την μέρα που ειναι αφιερωμένη σε αυτές, θα ήθελα να μείνω στα ιστορικά στοιχεία που οδήγησαν στην μέρα αυτη, να χαρακτηριστεί ως τέτοια, μίας κι τείνουμε όχι μονα να ξεχνάμε μα κι να καταπατάμε την ιστορική αλήθεια...
η 8η Μάρτη χαρακτηρίστηκε η μέρα της γυναίκας στην μνήμη των εργατών στα υφαντουργεία, που μετά απο πολύμηνο κ πολύ δύσκολο αγώνα, έπεσαν μαχώμενες στην Νέα Υόρκη από τις σφαίρες της αστυνομίας, μαχώμενες για ότι κ οι σύγχρονες τους γυρω στα 150 χρόνια μετα...δίκαιες ώρες εργασίας, ικανοποιητικούς μισθούς και ανθρώπινες συντάξεις. Η μνήμη της πρωτοπόρου επαναστάτριας Κλάρα Τσέτκιν είναι τούτη την μέρα, επιβεβλημένη. η γερμανίδα επαναστάτρια, μέλος τότε της Β'Διεθνούς, ζήτησε να χαρακτηριστεί αυτή η μέρα ως μέρα της γυναίκας. αυτο βέβαια κατάφερε να γίνει πράξη μόλις το 1977, μέσα από τον ΟΗΕ, ο οποίος θέλοντας να υποτάξουν τα επαναστατικά μυνήματα της τσετκιν, ονομασαν την μέρα, παγκόσμια ημέρα των δικαιωμάτων της γυναίκας και την διεθνή ειρήνη.
κ μόνο απο την ονομασία, μπορεί κάποιος να κρίνει το πως ο αστισμός, ο καπιταλισμός δλδ, καταφέρνει να υποτάξει το επαναστατικο περιεχόμενο σε ένα άκρος διαστρεβλωμενο μικροαστικό κ ρεφορμιστικό σύνθημα που εμπεριέχει μόνο στις λέξεις κάποιες σπίθες απο τις απαιτήσεις του κινήματος.

αυτή την μέρα θα ήθελα να
μεινω μονο στην θυμηση μιας γυναικας, που τιμησε την πλαση τουτη με τον αγωνα της για λευτερια, Freiheit ist immer Freiheit der Andersdenkenden...η ελευθερια ειναι μονο ελευθερια για οσους σκεφτονται διαφορετικα

θα αφησω απλα τα πασιγνωστα τελευταια λογια της...προς παγωμα οσων θωρουν πως κατι τετοιες μερες γιορτης γι αυτους, θα παραμεινουν για πάντα τετοιες...γι αυτους...

Η ηγεσία απέτυχε. Ακόμα κι έτσι, η ηγεσία πρέπει να ξαναδημιουργηθεί από τις μάζες και μέσα από τις μάζες. Οι μάζες είναι το αποφασιστικό στοιχείο, είναι ο βράχος πάνω στον οποίο θα κτιστεί η τελική νίκη της επανάστασης. Οι μάζες ήταν στα ύψη ανέπτυξαν την ήττα αυτή σε μία από τις ιστορικές ήττες που είναι η τιμή και η δύναμη του διεθνούς σοσιαλισμού. Και γι αυτό η μελλοντική νίκη θα ανθίσει από αυτή την ήττα

Τάξη βασιλεύει στο Βερολίνο! Ηλίθιοι μπράβοι! Η τάξη σας είναι χτισμένη στην άμμο. Αύριο κιόλας η επανάσταση θα ανυψωθεί με μια βροντή και με σαλπίσματα θα ανακοινώσει στον τρόμο σας: Ήμουν, Είμαι, Θα είμαι!»

καπως ετσι πεθανε, και καπως ετσι την τιμησαν οσοι την πιστεψαν

Η κόκκινη Ρόζα χάθηκε κι αυτή
Κανείς δεν ξέρει
Πού το κορμί της παραχώσαν
Έλεγε την αλήθεια στους φτωχούς
Γι’αυτό κι οι πλούσιοι την σκοτώσαν

VENCEREMOS VENCEREMOS

μα μετά τις θύμησες, ας καταλήξουμε στην ίδια την ταξικότητα του όμορφου κατα τ άλλα φύλλου.

οι γυναικες ειναι οι πρωτες που θιγονται απο τις εκαστοτε εργασιακες ή ασφαλιστικες ρυθμισεις, ειναι οι πρωτες που θιγονται απο τα καθε λογης τερτιπια του καπιταλισμου που προσπαθοντας να σταματησει την αιμορραγια στα πνευμονια του, σουλουπωνει την ποδαγρα, ειναι οι πρώτες που τα υφιστανται γιατι ειναι κεινες που κυοφορουν την νεα εργατικη ταξη, ειναι κεινες που καλουνται να θρεψουν κ να μπολιασουν με επαναστατικοτητα ή με ραγιαδισμο την νεα εργατικη ταξη
ειναι εκεινες που καλουνται να κανουν δυο δουλειες για να ζησει η οικογενεια τους, κι ειναι εκεινες που υφιστανται τον κοινωνικο ρατσισμο σε καθε φτερουγισμα απεμπολησης απο τα μικροαστικα δεσμα τους

κι ειναι δυστυχως κι εκεινη, που στο παιχνιδι της ισοτιμιας εχασε το πιο ομορφο στοιχειο της, την θηλυκοτητα της, την γυναικεια της φυση
σε μια μαχη δυναμης γινηκε αντρας κ σε μια μαχη υποταγης κ πισωγυρισματος απο το ενα ακρο, εγινε η υποτακτηκια του περση χαλιφη
σε ολα αυτα σιγουρα φταιει κ το πρωτο φεμινιστικο κινημα, που δεν εβαζε σαν στοχο την ισοτητα μα την ισοτιμια, που δεν εβαζε τα ταξικα χαρακτηριστικα του οποιου κινηματος απελευθερωσης των σκλαβωμενων κ υποδουλων σε μυρια δεσμα γυναικων, μα προταξε στην πλειονοτητα του μια ανευ ορων ισοτητα αγνοωντως κεινες τις ομορφες καμπυλες που μας γεμιζουν με διαφορετικοτητα κ κανουν την ζωη μας πιο λειτουργικη κ πιο γοητευτικη.
τα επομενα κινηματα δεν καταφεραν να δεσουν μητε τους ιστους της σεξουαλικης απελευθερωσης με το γυναικειο κινημα κ το επαναστατικο ρευμα της εποχης, κι ετσι εχουμε για αλλη μια φορα οπορτουνιστικους κ διεσπασμενους αγωνες που μας φτασαν στον εκφυλισμο που ζουμε σημερα.

σαν γυναίκα δεν ζητω καμία διαφορετική αντιμετώπιση απο τους γύρω μου, φυσικα και θα πρεπει να παλεψω μεσα απο το επαναστατικο κινημα και κομμα για τα δικαιωματα μου ως γυναικα, με συγκεκριμενα ταξικα χαρακτηριστικα, μαχομενη παραλληλα να σπασει καθε θετικη διακριση που αμβλυνει αντι να σμιλευει τελικα το δικαιωμα στην διαφορετικοτητα σε μια κοινωνια απελευθερωμενη κι ισοτιμη...

κλείνοντας ας θυμηθούμε τα λόγια της γερμανίδας επαναστάτριας, που τοσο υποτιμητικά έφαψαν οι κυβερνώντες κι όλα τα όμορφα φαγάδικα κ στριπτιτζαδικα σήμερα...

Η ολοκληρωτική γυναικεία απελευθέρωση είναι αδύνατη χωρίς το Κομμουνισμό, όπως και ο Κομμουνισμός είναι αδιανόητος δίχως τη χειραφέτηση των γυναικών.

2 σχόλια:

stelios papalangi είπε...

Δεν σου γράφω γιατί έχω κάτι σημαντικό να πω.

έτσι κι αλλιώς ο φεμινισμός δεν υπήρξε ποτέ θέμα που να περιέχει αυτα τα σημαντικά....αυτά τα απαραίτητα χαρακτηριστικά...τα "αντικειμενικά κριτήρια" αν θες.... για να μας κάνει να βριστούμε...

γι αυτό επιφυλάσσομαι :-)

να σου ευχηθώ μόνο καλή αρχή,

να προσέξεις μόνο μη μεταφερθείς εξ ολοκλήρου στο κόσμο της μπλοκσφαιρας (όχι για κάνα άλλο λόγο, αλλά ούτε σεξ ούτε επανάσταση μπορείς να κάνεις)

και ελπίζω τώρα που ανταμώσαμε να
τα λέμε συχνότερα.

marizetaa είπε...

στέλιο μου,

περιμένω πως κι πως να βρίστουμε, να τσαλακωθούμε κ να σε φτάσω σε κείνα τα άκρα..που απο στέλιος γίνεσαι αχμέτ κ βγάζεις φλόγες

μαζί σου εξάλου ειναι πάντα υπέροχο βα διαφωνεί κανείς, βγαίνει πολλαπλά κερδισμένος κ πλουσιότερος..

ευχαριστώ κι για τις συμβουλές γαιδουράκι μου

τα λέμε