Ποιος είσαι, φίλε
δε σε ξέρω, φίλε
πες μου τ' όνομά σου
άλλα λόγια δε ρωτώ απόψε.
πες μου τ' όνομά σου
άλλα λόγια δε ρωτώ απόψε.
Τσιγάρο, φίλε
τη φωτιά σου
δως μου κάθισε κοντά μου
λίγο έτσι για να ζεσταθώ απόψε.
Κι αν κλάψω, φίλε
θα 'ναι που 'μαι μόνη
και φοβάμαι, Θέ μου
δείχνω μα δεν είμαι δυνατή.
και φοβάμαι, Θέ μου
δείχνω μα δεν είμαι δυνατή.
Τα φώτα σβήσε
και την πόρτα κλείσε
πλάι σου θα πέσω
πέτρα στο νερό και ας χαθώ απόψε.
Τρομάζω, φίλε
φλόγα η ματιά σου,
άγγελε της νύχτας
στις φτερούγες σου θα μπω απόψε.
Ρωτάς ποια είμαι
ποια στ' αλήθεια είμαι
να που κάποιο ψέμα
πρέπει να βρω πάλι για να πω απόψε.
Μη φεύγεις, φίλε
λίγο ακόμα μείνε
πώς φοβάμαι, Θέ μου
δείχνω μα δεν είμαι δυνατή.
Αντίο, φίλε
μόνη τώρα μένω
κάποιο τρόπο θα βρω
για να ξεχαστώ και πάλι απόψε, φίλε.
μόνη τώρα μένω
κάποιο τρόπο θα βρω
για να ξεχαστώ και πάλι απόψε, φίλε.
4 σχόλια:
Οχι απαισιοδοξια Μαριζετα.
Πιστεψεμε ολοι οι δρομοι ειναι ανοιχτοι εμπρος σου.
Σε περιμενουν να τους διαβεις.
εξ ου και η τελευταία φωτογραφία, φίλτατε!
πάντα χαμόγελο και πάντα σε μια μάχη, έστω κ εαν αυτή είναι μπραντ εφέρ με γάλλο σ ένα πλοίο...
παντα να χαμογελας μαριζετα
και ολα θα ερθουν
μα κι αν δεν ερθουν εσυ παντα εισαι εκει
Δυο παιχνίδια σε ζορίζουν
είναι ο θάνατος κι η αγάπη
παίξ' τα και τα δυο κι ας χάσεις
θα βγει η ήττα σου απάτη
Άιντε μη φοβάσαι που φοβάσαι
φίλος με τον πόνο να 'σαι
και ο φόβος και ο πόνος
είναι δυο σοφοί
Ωραίες οι φωτογραφικές σου επιλογές!!
Ειδικά η τελευταία!! χεχε...
Δημοσίευση σχολίου